Beste Christine,

Ik begrijp je dilemma heel goed. Het is heel moeilijk om in je eentje op de bres te staan voor moreel fatsoen. Ik heb daar ook moeite mee gehad, toen ik in een nieuwe omgeving een manier moest vinden om aan te geven dat ik me ergens ongemakkelijk bij voelde of moest opkomen voor mijn rechten of behoeften.

In mijn reactie op jouw vraag ga ik uit van twee veronderstellingen: dat jouw twee collega’s dit gedrag niet vertonen en dat je ook in de toekomst persoonlijk contact zult hebben met de vijf medewerkers van het moederbedrijf.

Dat geeft jou diverse opties om te reageren. De eerste is formele stappen nemen. Als de aard van de opmerkingen daar aanleiding toe geeft en als het naar jouw inschatting onwaarschijnlijk is dat de betrokkenen hun leven zullen beteren, kun je die route overwegen. Het lijkt me hoe dan ook aan te bevelen dat je advies inwint bij jouw HRM-afdeling over jouw rechten en mogelijkheden op dit gebied.

Als je daarentegen vermoedt dat er een redelijke kans bestaat dat een Crucial Conversation hun gedrag zal beïnvloeden en je werkrelatie zal versterken, zou je dit als volgt kunnen benaderen.

Documenteren

Feiten verzamelen is huiswerk dat je altijd voor een Crucial Conversation moet doen. Maak een specifieke lijst van taalgebruik, grapjes en opmerkingen die voor jou aanstootgevend zijn.

Schrijf het tweemaal op

Het lijkt me dat het niet jouw doel is een specifieke persoon aan te spreken, maar eerder om je grenzen duidelijk aan te geven. Ik raad je aan dat schriftelijk te doen. Dat maakt het voor hen duidelijk dat dit een gedocumenteerd proces is; dat versterkt bij hen een besef van accountability. Bovendien leidt het niet tot gezichtsverlies, omdat ze de boodschap voor zichzelf in hun eigen omgeving tot zich kunnen nemen. Bij een schriftelijke Crucial Conversation helpt het mij om de boodschap tweemaal op te schrijven voordat ik die verstuur. De eerste keer voor de feiten en de tweede keer voor de veiligheid. Schrijf de boodschap eerst op om de feiten vast te stellen. Geef voorbeelden van al het gedrag dat je aanstootgevend vindt. Wees specifiek en volledig, zodat iedereen die daarbij een rol speelt weet dat het ook om hem gaat. Schrijf dan de boodschap nog eens op, maar dan op een manier die ‘emotionele veiligheid’ toevoegt. Wees duidelijk over je bedoelingen (een goede werkrelatie opbouwen) en toon respect (geef duidelijk aan dat je hun professionele kwaliteiten erkent). Maar doe dat zonder je eigen verwachtingen te ontkrachten.

Vraag om commitment

Maak duidelijk dat je beseft dat ze misschien andere normen gewend zijn en dat je om verandering vraagt. Maar geef ook duidelijk aan dat dit een harde verwachting is. Vraag hen in hun reactie aan te geven dat ze zich zullen inzetten voor naleving van deze nieuwe norm.

Verwacht ongemakkelijke situaties

Dit is vrijwel onvermijdelijk. De volgende keer dat je ze ziet, zal ongemakkelijk zijn. Laat het maar gebeuren. Probeer het niet af te zwakken. Wees professioneel en hoffelijk en laat het betijen. Het trekt echt wel bij.

Bewaak je grenzen

Nu jij weet dat je dit gedrag kunt tegenkomen, en nu zij weten dat je het niet tolereert, moet je je grenzen bewaken. Als het weer gebeurt, spreek ze daar dan onmiddellijk op aan. Bedenk vooraf welk script je daarbij volgt en oefen dat tot je er vertrouwd mee bent. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: ‘Je gebruikte net schuttingtaal. Weet je nog dat ik je heb gevraagd geen onprofessioneel taalgebruik meer te bezigen?’ Ook dan kun je ongemakkelijke situaties verwachten. Als mensen niet bereid zijn de verantwoordelijkheid over hun eigen gedrag te nemen, zullen ze geneigd zijn anderen de schuld te geven, en dan vooral degene die hen erop aanspreekt. Als dat gebeurt, kun je overwegen een formele klacht in te dienen.

Jammer genoeg zit de wereld soms zo in elkaar. Zorgen voor positieve verandering komt helaas vaak terecht op de schouders van degene die er het meeste last van heeft en die er het minst verantwoordelijk voor is. Ik hoop dat deze suggesties jou helpen de werkomgeving te creëren die je verdient.

Met vriendelijke groet,

Joseph