Probeer dit als je je overwerkt en overweldigd voelt

ANTWOORD

Beste David,

Je stelt de juiste vraag: “Wat kan ik doen?” Vorig jaar was moeilijk voor zoveel mensen en dit jaar zal zich op dezelfde manier ontvouwen. Er zijn zoveel dingen die je niet kunt doen: het tempo van de globalisering veranderen, de financiële druk op je organisatie verlichten, enzovoort. Maar er zijn dingen die je wel kunt doen om je ervaring onder controle te krijgen, uit de neerwaartse spiraal te komen en een nieuwe richting in te slaan. Hier zijn drie ideeën die je daarbij kunnen helpen.

Verwijder de kleine obstakels. Zie je vermogen om met stress om te gaan als een soort emmer. We hebben allemaal een ander formaat emmer, een andere capaciteit om stress te hanteren en te beheersen. Zowel grote als kleine dingen, een sterfgeval in onze familie, werkloosheid of chronische ziekte tot een rommelig huis, een onverwachte dierenartsuitgave, een collega die deadlines mist of een plotselinge verstoring van de toeleveringsketen van toiletpapier. We redden het tot het moment dat onze emmer overloopt. Op dat moment raken we overweldigd en slaan we dicht. “Het is allemaal te veel om aan te kunnen! Niets kan dit beter maken! Er komt nooit een einde aan!”

Wanneer we in de uitschakelmodus raken en verwoed op zoek gaan naar een uitweg, hebben we de neiging om ons te concentreren op de grote obstakels. Hoe kan ik die grote stressfactoren verwijderen en verlichting vinden? Het probleem is dat je de grote stressoren meestal niet kunt verwijderen; ze liggen vaak vast. De kleine obstakels kun je vaak wel verwijderen, maar ook die laten we vaak buiten beschouwing. De wereld stort om me heen in en een schoon huis maakt toch geen verschil?

De sleutel om uit de uitschakelmodus te komen is niet om alle stress te verwijderen, het is om je stressniveau onder de top van je emmer te krijgen. En ja, het verwijderen van een grote stressfactor kan dat doen. Maar dat geldt ook voor het verwijderen van een paar kleine stressoren. Begin dus met naar die kleine obstakels te kijken. Wat kun je daaraan doen? Kun je je een paar maanden terugtrekken uit een vrijwilligersopdracht voor de gemeenschap? Kun je je uitgebreide familie vertellen dat je een paar etentjes moet overslaan? Kun je iemand inhuren om je huis schoon te maken of een maand lang een maaltijd laten bezorgen?

Mensen onderschatten routinematig de bijdrage van kleine stressfactoren aan hun algehele stressniveau en onderschatten daardoor de impact die het wegnemen van kleine stressfactoren kan hebben. Je hoeft niet alles op te lossen om je beter te voelen over alles, je hoeft alleen maar een paar kleine obstakels te verplaatsen.

Vraag: “Wat moet ik nu doen om te bereiken wat ik echt wil?” Zodra je wat tijdelijke ademruimte hebt gecreëerd door de kleine stressfactoren te verwijderen, kun je je situatie evalueren. Wat wil je echt? Voor jezelf? Voor je gezin? Voor je carrière? In onze Getting Things Done®-training noemen we dit het identificeren van de eerstvolgende actie.

Meestal bedenken we plannen die zo ver verwijderd zijn van waar we nu zijn dat ze onmogelijk lijken. Per slot van rekening is alles nu verschrikkelijk en niet op elkaar afgestemd. Dat is niet erg. De vraag is niet: “Wat is er nodig om al mijn hoop en dromen te verwezenlijken?” De vraag is “Wat kan ik nu doen om te bereiken wat ik echt wil?”. Het enige wat je hoeft te doen is de eerste concrete stap identificeren en een plan maken om die stap te zetten. Als je op de bodem van de spiraal staat, probeer dan niet vijf stappen te zetten. Neem er één. Feliciteer jezelf dan, merk hoe goed het voelt en beslis wat je volgende stap is.

Heronderhandelen. Verandering kan een belangrijke bron zijn van een overweldigd gevoel. We doen toezeggingen, onze situatie of realiteit verandert en dan voelen we ons gedwongen om onze oorspronkelijke toezeggingen na te komen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een fan van het maken en nakomen van afspraken. En ik denk dat een belofte die onder bepaalde omstandigheden is gemaakt, kan worden heroverwogen onder andere omstandigheden. Kijk dus eens goed naar je verplichtingen en zoek dan uit waarover je opnieuw moet onderhandelen. Doe dit thuis en op het werk.

Voor heronderhandelingsgesprekken op het werk moet je de feiten op een rijtje zetten en vervolgens leiders betrekken bij het gezamenlijk stellen van prioriteiten. Je kunt een gesprek bijvoorbeeld beginnen door te zeggen: “Zes maanden geleden vroeg je me om dit project aan te nemen. Ik stemde ermee in. Nu, door de veranderingen in onze organisatiestructuur, heb je me gevraagd om deze drie verantwoordelijkheden op me te nemen. Ik zie de noodzaak hiervan in en ik wil slagen met deze nieuwe verantwoordelijkheden. Om dit te kunnen doen, wil ik graag mijn eerdere verplichtingen samen opnieuw evalueren en kijken wat zinvol is.”

Ik hoop dat je merkt dat geen van deze drie suggesties magisch is. Geen enkele zal je van de ene op de andere dag uit de neerwaartse spiraal halen. Het kostte je meer dan een dag om te komen waar je nu bent, en het zal je meer dan een dag (of een enkel gesprek) kosten om op een andere plek te komen. Maar door je te concentreren op wat je wel kunt doen, kun je beginnen met vooruitgaan.

Heel veel succes,
Emily