Wordt uw leiderschapskracht groter door negatief en kritisch te zijn?
Wordt uw leiderschapskracht groter door kritisch en negatief te zijn?
Als u zich ooit hebt afgevraagd waarom zoveel negatieve en kritische leiders aan de macht lijken te komen, werpt recent onderzoek een licht op de oorzaak. Het blijkt dat hoewel we zeggen dat we medelevende en empathische leiders willen, we zien dat nee-zeggers meer macht hebben dan hun niet-kritische collega’s.
In een reeks van onderzoeken werden 518 deelnemers verklaringen getoond die waren afgelegd door voormalige Amerikaanse presidentskandidaten tijdens debatten op nationaal niveau. Ze kregen de namen van de kandidaten niet te horen of wanneer het debat plaatsvond. Een aantal verklaringen bevatte een statement die positief was en de toekomst van Amerika ondersteunde, terwijl de andere negatief en kritisch was. Deelnemers werd gevraagd om te beoordelen hoe krachtig elke kandidaat leek te zijn, hoe effectief ze dachten dat de persoon in functie zou zijn en of ze wel of niet op de persoon zouden stemmen.
De negatieve, kritische stem is krachtiger
In vergelijking met de presidentskandidaten die positieve verklaringen aflegden, beoordeelden de deelnemers de negatieve kandidaten als krachtiger, hadden ze meer kans effectief te zijn in hun functie en zouden ze waarschijnlijk hun stem verdienen. In aanvullende onderzoeken in verschillende contexten, zoals kunstrecensies en opinies over sociale kwesties, beoordeelden de deelnemers consequent de tegenpartij als krachtiger en minder sympathiek dan hun neutrale of positieve tegenhanger.
Waarom is dit het geval? Onderzoeker Eileen Y. Chou theoretiseert dat de oorzaak de menselijke psychologie is. We zien nee-zeggers als onafhankelijker, bereid om hun mening te uiten en bereid om ‘het te vertellen zoals het is’. Dit voedt de perceptie dat de tegenpartij krachtig genoeg is om niet gebonden te zijn aan normale beperkingen of middelen. Deze perceptie van macht was het sterkst bij degenen die zich het meest benadeeld voelden. De benadeelden zien de negatieve, kritische spreker als bereid om de waarheid te vertellen en de status-quo te verstoren.
Dus, zou u meer negativiteit moeten opnemen in uw leiderschapsstijl om krachtiger te worden? Laten we eens kijken … hoe kan ik dit op een gevoelige, doordachte, diplomatieke manier zeggen?
NEE!
Er is zeker een tijd en plaats voor openlijk realisme in de communicatie van een leider. Leiders die proberen hun mensen te laten geloven dat alles rozengeur en maneschijn is, worden gezien als onbereikbaar, nep en incompetent. Leiders hebben de plicht om de realiteit te delen met hun medewerkers, maar moeten ook mensen inspireren met hoop op een betere toekomst. Constante negativiteit en kritiek zorgen ervoor dat mensen de leider als ontevreden beschouwen en uiteindelijk zal hun steun afnemen.
De meer fundamentele kwestie voor mij is de relatie van een leider met macht. Macht begeleidt leiderschap en kan op gezonde en ongezonde manieren worden gebruikt. Het nobelste gebruik van macht is dienstbaarheid tonen aan anderen. Er zijn veel manieren om macht te ontwikkelen en te behouden die anderen ten goede komt.
U hoeft tegenwoordig alleen maar naar de politiek te luisteren om de schadelijke effecten van negatief en kritisch leiderschap te zien. Constante kritiek en negativiteit doet een beroep op de meest primitieve instincten van de mensheid. De meest succesvolle en duurzame leiders verenigen mensen door een gedeelde visie van een veelbelovender toekomst.